2. Jestem człowiekiem odrzucającym miłość Boga a potrzebuję zbawienia od Niego

Szkoła Ewangelizacji. Spotkanie 2

Pogłębienie swojej relacji z Bogiem

Proponowany fragment Pisma Św. do rozważenia przed spotkaniem oraz dzielenia się na spotkaniu:

J 8,31-36

Tłumaczenie dosłowne z oryginału: http://biblia.oblubienica.eu/interlinearny/index/book/4/chapter/8/verse/31/param/1/version/TR

"31 Mówił więc Jezus^a do Judejczyków^c, którzy w Niego uwierzyli^b: Jeśli wytrwacie^1d w moim Słowie^e, to istotnie jesteście moimi uczniami^f"

Słowniczek:

^a <2424> Jezus/Jeszua/Jehoszua; Hebr. "יְהוֹשׁ֫וּעַ" [Jehoszua] - JHWH (Pan) jest zbawieniem, Zbawiciel;
^b <4100> wierzyć, być wiernym, być przekonanym, mieć wiarę, ufać;
^c <2453> Judejczyk; Żyd; Mieszkaniec Judei; Hebr. "יְהוּדָה" [Jehuda] - Wielbić; Mieszkańcy Judei, górzystego terenu położonego w południowej części Izraela ze stolicą w Jerozolimie; Nazwa wywodzi się od Judy, syna Jakuba, a prawnuka Abrahama; Nazwa wywodzi się od Judy, syna Jakuba, a prawnuka Abrahama;
^d <3306> pozostać, trwać, przebywać, oczekiwać, zatrzymać się;
^e <3056> słowo, mowa, sprawa;
^f <3101> uczeń, adept, wychowanek;

"32 i poznacie^a prawdę^b, a prawda^b was wyzwoli^c. "

Słowniczek:

^a <1097> poznawać, uczyć się, nabywać wiedzy;
^b <225> prawda, rzeczywistość;
^c <1659> uwalniać, wyzwalać, wyswabadzać;

"33 Odpowiedzieli^a Mu¹: Jesteśmy nasieniem^b Abrahama^c i nigdy nie byliśmy^c niczyimi niewolnikami^c. Jak możesz mówić: Staniecie się wolni^e? "

Słowniczek:

^a <611> odpowiadać, podejmować rozmowę, powiedzieć, rzec;
^b <4690> nasienie, potomstwo;
^c <11> Abraham (pierwotnie Abram) żył ok. 1800-1600 r. p.n.e.; Hebr. "אַבְרָהָם" [Abraham] - Ojciec wielu narodów, Ojciec wywyższył, Ojciec mnóstwa; Był ojcem narodu izraelskiego, jak również innych narodów, w tym Arabów; Za sprawą Bożego powołania przywędrował z Mezopotamii do ziemi kanaanejskiej;
^d <1398> być niewolnikiem; służyć jako niewolnik;
^e <1658> wolny, zwolniony od obowiązku;

"34 Jezus^b im odpowiedział^a: Amen^c, amen^c, mówię wam, każdy kto popełnia^d grzech^e, jest niewolnikiem^f grzechu^e. "

Słowniczek:

^a <611> odpowiadać, podejmować rozmowę, powiedzieć, rzec;
^b <2424> Jezus/Jeszua/Jehoszua; Hebr. "יְהוֹשׁ֫וּעַ" [Jehoszua] - JHWH (Pan) jest zbawieniem, Zbawiciel;
^c <281> Amen; Hebr. "אָמֵן" (amen) - zaprawdę, naprawdę;
^d <4160> czynić, działać;
^e <266> grzech, błąd, przeiwinienie, wina;
^f <1401> niewolnik, sługa;

"35 A niewolnik^a nie zostaje^b w domu na wiek^c, Syn^d zostaje na wiek^c. "

Słowniczek:

^a <1401> niewolnik, sługa;
^b <3306> pozostać, trwać, przebywać, oczekiwać, zatrzymać się;
^c <165> wiek, cykl czasu;
^d <5207> syn, potomek;

"36 Jeśli więc Syn^a was wyzwoli^b, będziecie naprawdę^c wolni^d. "

Słowniczek:

^a <5207> syn, potomek;
^b <1659> uwalniać, wyzwalać, wyswabadzać;
^c <3689> rzeczywiście, naprawdę, istotnie;
^d <1658> wolny, zwolniony od obowiązku;

Wersja z Biblii Tysiąclecia: https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=347

"31 Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami 32 i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». 33 Odpowiedzieli Mu: «Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakżeż Ty możesz mówić: "Wolni będziecie?"» 34 Odpowiedział im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. 35 A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. 36 Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni."

Komentarz do tego fragmentu: https://youtu.be/BHN0tsetqBs?t=324

Pytania kluczowe: Czy jesteś w relacji synowskiej do Boga (umiłowany syn/umiłowana córka)? Czy czujesz się synem/córką Boga? Czy wierzysz Bogu? Co stoi na przeszkodzie, abyś wszedł/weszła w taką relację?

Warto posłuchać innych jak mówią o swoim doświadczeniu grzechu i o swoim doświadczeniu spotkania z Bogiem (z mnóstwa innych...):

1. https://youtu.be/sokbVzo8B9A (Jak pomóc innym w wypełnieniu Wielkiego Nakazu Misyjnego? - ks. Franciszek Blachnicki - zachęcam BARDZO, aby przesłuchać cały cykl tych wykładów)

2. https://youtu.be/y91K6-Kp4Vo (Jak uzdrawia Bóg? Rozmowa z Agatą Wartak. Świadectwo uzdrowienia. Świadectwo - jak ewangelizuję?)

3. https://youtu.be/TK-Qtoa55kQ?list=TLPQMjQwMzIwMjLhBZQwS3XGfA (Rozmowa z Joanną Kwiecień. Parafia na ulicy, Namiot uzdrowienia, Świadectwo uzdrowienia z raka)

4. Cała lista świadectw przejścia z życia w grzechu do życia w wolności dziecka Bożego: https://www.youtube.com/playlist?list=PLGhqh3tHDieUJH56iTc7ZUAHvDu1VRLya

5. Gorąco polecane świadectwa z filmu "Powołany": https://youtu.be/Zoos1qXlINM

i tak dalej...

Prelekcja: O co i z czym walczymy?

Można wysłuchać prelekcji: https://bit.ly/SzkolaEwangelizacjiSpotkanie2-nagranie

Dlaczego ludzie żyjący z Bogiem dzielą swoje życie na przed i po nawróceniu? Co jest przed i po nawróceniu? Dlaczego po nawróceniu wciąż o coś walczymy? O co walczymy? Z czym walczymy?

W pierwszej prelekcji wyznaliśmy wiarę, że człowiek jest grzeszny i na własną rękę poszukuje szczęścia poza Bogiem. Ponieważ człowiek jest stworzeniem więc w swojej istocie jest nieskończenie mniejszym od swego stwórcy, to szczęście, które odnajduje poza Bogiem jest Jego odblaskiem - wspaniałym, aczkolwiek tylko odblaskiem, który człowieka wcale nie wypełnia. Im bardziej człowiek próbuje nasycić tym "szczęściem" tym bardziej się rozczarowuje. To doświadczenie jest wspólne dla wszystkich nawróconych, dla których moment uświadomienia sobie, że poza Bogiem nie ma szczęścia oraz DOŚWIADCZENIA spotkania z Bogiem był kluczowym momentem ich życia.

W różny sposób różne osoby tego spotkania z Bogiem doświadczyły. Jedni na płaszczyźnie bardziej emocjonalnej, pewnego przeżycia, inne jako "światło" w duszy, pewne oświecenie a jeszcze inni przez doświadczenie intelektualne, zrozumienie, że ON JEST, a jeszcze inni poprzez doświadczenie piękna, miłości... Niektórzy określają to jako ogromny przełom w życiu, którego nie można zapomnieć, a są i tacy, którzy "od zawsze" znają Boga, bo zawsze pamiętają jak przy nim byli od małego, bo wychowywali się w rodzinie żyjącej Bogiem.

Dlaczego więc ludzie żyjący z Bogiem dzielą swoje życie na przed i po nawróceniu? Co jest przed i po nawróceniu?

Niezależnie jak się poznało Boga, dla osób, które Go postawiły na pierwszym miejscu zamiast siebie i swojego "ja", przed nawróceniem to "ja" kierowało życiem tych osób, nawet jeśli w życiu tych osób Bóg był obecny. To "ja" miało "podporządkowanego sobie" Boga, który był obecny w jego życiu. Na ile to "ja" pozwalało na kierownictwo i działanie Boga, na tyle Bóg działa w ich życiu. Po nawróceniu to Bóg jest stawiany w miejscu, z którego kierowane jest całe życie nawróconej osoby. To Bóg ma teraz kierownicę "samochodu życia" tej osoby, "ja" osoby jedzie tam, gdzie Bóg kieruje cały samochód jego życia. To Bóg jest Panem tego życia przez miłość, a osoba jest z Nim w jedności i w miłości i w wolności realizuje wolę swojego Oblubieńca-Boga.

Dlaczego po nawróceniu wciąż o coś walczymy? O co walczymy?

Cała walka po nawróceniu jest o to, żeby Boga nie zepchnąć z miejsca przewodniczenia naszemu życiu. O to walczymy.

A z czym walczymy?

O tym mówi św. Paweł:

https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1033

"10 W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. 11 Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. 12 Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich³. 13 Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. 14 Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość⁴, 15 a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju⁵. 16 W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. 17 Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże⁶ - 18 wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych 19 i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, 20 dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem."

Inaczej mówiąc: nie walczymy z "czymś" tylko z "kimś". A jest to:

1. "Diabeł", "oszczerca", "ojciec kłamstwa, który od początku w prawdzie nie wytrwał". Dosłownie fragment Ef 6,11 brzmi "Przywdziejcie pełną zbroję Bożą, po to byście mogli się ostać wobec zakusów oszczercy". To słowo "zakusów" można inaczej przetłumaczyć jak: "przebiegłości" albo "matactw". To jest pierwsza osoba, która walczy przeciwko temu, żebyśmy mieli Boga na pierwszym miejscu. On wie, że jeśli tam nie będzie Boga, to może tam być cokolwiek lub ktokolwiek, ważne, że NIE BÓG! To wystarczy.

2. My sami. Walczymy też z sobą, tzn. z tym, co ściąga nas w niewolę diabła. Są to nasze braki i słabości oraz nasze namiętności - czyli po prostu nasze WADY. Dlatego trzeba się "przygotować" i "uzbroić" zanim zaczniemy "otwartą wojnę" o doświadczenie Boga dla innych. To uzbrojenie polega na tym, że z jednej strony zwalczamy nasze wady i zbroimy się w różne umiejętności czynienia dobrze - czyli cnoty oraz coraz bardziej polegamy na Bogu i jego mocy niż na naszych umiejętnościach oraz coraz bardziej oddajemy Bogu to, co jeszcze jest w nas słabe,, czego nie mamy lub co jest naszą stałą wadą. Walczymy nie "nie naszą siłą i mocą, ale mocą Ducha Świętego". Naszym zadaniem jest walczyć o Boga w naszym życiu, a Bożą sprawą jest z nasz uczynić świadków Jego Chwały.

3. Co najbardziej przeszkadza nam głosić? Co jest największa przeszkodą w byciu blisko Boga i w szerzeniu Jego chwały? Odpowiedź brzmi: LĘK (strach, bojaźń)!
   Mówi Pismo Św.: 1 J 4,18

"W miłości^b nie ma strachu^a, ale doskonała^c miłość^b usuwa^d strach^a, strach^a ma^f (wpisaną w siebie) karę^e; kto zaś się boi^g, nie jest doprowadzony do doskonałości^h w miłości^b. "

Słownik:

^a <5401> strach, bojaźń, lęk;
^b <26> miłość, kochanie;
^c <5046> doskonały, dojrzały, w pełni rozwinięty;
^d <906> rzucać, zrzucać;
^e <2851> kara, udręka;
^f <2192> mieć, posiadać;
^g <5399> bojący się, lękający się; termin, którym określano nieobrzezanych a wierzących w monoteizm nie-Żydów (pogan) zachowujących przykazania Noachidów;
^h <5048> zakończyć, wykonać, dokonać;

4. Jak więc pokonać lęk?
   
   Jest to przede wszystkim walka duchowa. Z ciągłym i nieustannym podszeptem szatana, że Bóg nas nie kocha, tylko chce naszej zguby, chce żebyśmy się czuli źle, żebyśmy nic nie posiadali, byli słabi i niemocni, a to jest NIEPRAWDA! to szatan tego chce a nie Bóg. Bóg uczynił dla człowieka wszystko dobre (zobacz: spotkanie 1) i chce, żeby człowiek żył i się rozwijał do swojej pełni, czego wzór mamy w Jezusie i świętych. Do tej walki z lękiem przygotowujemy się poprzez modlitwę, post, jałmużnę (zobacz też: KWC), sakramenty, modlitwę wstawienniczą wspólnoty oraz kontynuujemy już podczas samego wyjścia ewangelizacyjnego poprzez modlitwę osłonową wspólnoty.

Warto sobie uświadomić jeszcze jedną rzecz, że jeśli czegoś się lękamy, warto pójść w tym kierunku i poszukać źródła tego lęku. Często okazuje się, że jak dojdziemy do miejsca w którym myślimy że jest to coś, co budzi lęk, okazuje się, że NIC TAM NIE MA! więc nie ma się czego lękać. Jeśli jednak coś jest, czego nie umiemy usunąć, to warto powiedzieć to na spowiedzi oraz poprosić wspólnotę o modlitwę wstawienniczą (a być może jeszcze pójść na terapię i przepracować to "coś" z terapeutą).

5. Modlitwa osłonowa.
   
   Podczas akcji ewangelizacyjnej gdy jedni głoszą inni mogą trwać na adoracji przed Najświętszym Sakramentem wsłuchując się w Pana Jezusa, oddając głoszących oraz osoby, które będą miały okazję przyjąć orędzie ewangelizacyjne i zdecydować sie na oddanie swojego życia Jezusowi. Jest to też wsparcie w walce duchowej osób, które działają na "froncie". Osoby adorujące oraz te głoszące mogą się zamieniać rolami w czasie całej akcji. Ważne, żeby zawsze ktoś był, kto głosi oraz ktoś, kto w tym czasie adoruje.

6. Modlitwa wstawiennicza.

Często przy głoszeniu pojawiają się różne potrzeby, ludzie potrzebują prosić Pana o zdrowie fizyczne, zdrowie psychiczne lub duchowe, powierzyć Bogu siebie lub bliskich, swoje sprawy, itp. Głoszący mogą modlić się w tych sprawach od razu w miejscu głoszenia, ale mogą też odesłać do osób, które posługują modlitwą wstawienniczą w pobliskim miejscu, albo nawet w tym samym miejscu w którym jest akcja ewangelizacyjna. Zależy to od przyjętej formy organizacyjnej akcji.

Przejdziemy teraz do Ćwiczenia 2, czyli do spojrzenia praktycznego na głoszenie.

Ćwiczenie 2 Omówienie głównych trudności jakie mamy. Modlitwa wstawiennicza o męstwo.

Jakie trudności w ogóle można mieć jeśli pomyślimy, że mielibyśmy ewangelizować?

Omówmy po prostu to, co nam przychodzi do głowy bez łączenia tego do konkretnych osób, aby lepiej zobaczyć, co może się pojawiać u mnie indywidualnie.

Jeśli określimy sobie te powyższe rzeczy, to pomodlimy się o przezwyciężanie tego typu problemów, będzie to modlitwa o Dar Męstwa (zobacz też: Dar Męstwa).

Na tym skończymy spotkanie i przejdziemy do realizacji zadania domowego na kolejne spotkanie:

Przepracujcie swoje lęki: _To jest zadanie domowe nr 2_

Zadanie domowe 2:

Lista rzeczy, które identyfikuję u siebie jako przeszkody i plan ich pokonania. Każdy robi to sam dla siebie. Niech oddaje te rzeczy Bogu na modlitwie, a jeśli potem chce, może poprosić na kolejnym spotkaniu wspólnoty o rozmowę na ten temat lub o modlitwę wstawienniczą. Może też z tym pójść i omówić to z kierownikiem duchowym.

<< Przejdź do pierwszego spotkania -- Przejdź do trzeciego spotkania >>