Wstępy do Mszy Św.

W kościele NSPJ w Opolu, co niedzielę, 5 minut przed Mszą Św. czyli o g. 10:55 jest krótki wstęp do liturgii Mszy Św. W ten sposób można lepiej włączyć się w to, co za chwilę następuje. Poniżej skróty tego, co zostało już powiedziane. Czasami można także odsłuchać nagrania bądź zobaczyć film. Zapraszam też do zadawania pytań - można je zostawić na karteczce w zakrystii.

Rok 2019

Na razie cykl wstępów do Mszy św. został zawieszony do odwołania :-)

Polecam cykl o Mszy św. o. Adama Szustaka:

Po lewej mamy pierwszy film z serii. A po nim kolejne. Na teraz nie wiem ile ich będzie, ale to jest długi i obszerny cykl przygotowujący do uczestnictwa w Eucharystii :-)

Do tej pory ukazały się:

  • Elementarz [#24] Eucharystia (1) Przygotowanie
  • Elementarz [#25] Eucharystia (2) Jak się ubrać do kościoła?
  • Elementarz [#26] Eucharystia (3) Czy dziewczyny mogą być ministrantkami?
  • Elementarz [#27] Eucharystia (4) Skąd wzięła się nazwa?
  • Elementarz [#28] Eucharystia (5) Podchody i pocałunki
  • Elementarz [#29] Eucharystia (6) Znak krzyża i Pan z wami
  • Elementarz [#30] Eucharystia (7) Akt pokuty, Gloria i kolekta
  • Elementarz [#31] Eucharystia (8) Liturgia Słowa Bożego
  • Elementarz [#32] Eucharystia (9) Kazanie, Credo i modlitwa wiernych
  • Elementarz [#33] Eucharystia (10) Bielizna mszalna
  • Elementarz [#34] Eucharystia (11) Chleb i wino
  • Elementarz [#35] Eucharystia (12) Ofiarowanie darów
  • Elementarz [#36] Eucharystia (13) Prefacja
  • Elementarz [#37] Eucharystia (14) Święty, Święty, Święty
  • Elementarz [#38] Eucharystia (15) Co to jest epikleza?
  • Elementarz [#39] Eucharystia (16) Jak się dokonuje przeistoczenie?
  • Elementarz [#40] Eucharystia (17) Konsekracja
  • Elemenatrz [41] Eucharystia (18) Cuda Eucharystyczne
  • Elementarz [42] Eucharystia (19) Modlitwa Eucharystyczna
  • Elementarz [43] Eucharystia (20) Ojcze nasz
  • Elementarz [44] Eucharystia (21) Jak przekazywać znak pokoju?
  • Elementarz [45] Eucharystia (22) Łamanie chleba

Rok 2018

Cykl: Jaki podjąć wysiłek własny w celu głębszego i owocniejszego przeżywania Eucharystii?

Co można zrobić po mszy św.?

(do opisania)

Przygotowanie duchowe

(do opisania)

Post eucharystyczny

(do opisania)

Intencja i Ofiara

Nagranie: O intencji, za którą Jezus oddaje życie

Jezus oddaje życie za wszystkich ludzi, aby mogli być zbawieni - czyli być blisko Boga.

W ogrójcu modli się, widząc, co się stanie, widząc za co umiera, podejmuje decyzję, że "TAK, chcę oddać życie za..."

i tutaj pojawia się intencja, która Jezusowi składamy, a On za nią podejmuje się za nią umrzeć - to jest Jego ofiara miłości.

Możemy uświadomić sobie, że dziś kapłan będzie modlił się za ....... i to oznacza, że Jezus w ogrójcu przed męką widział tę intencję i za nią oddał swoje życie.

Przychodząc na Eucharystię możemy także podczas przygotowania przedstawić Jezusowi swoje intencje i stając przed nim przedstawić Mu je przedstawić.

Być może pojawia się w tym momencie lęk? Jak to, Jezus umiera za mnie? Za moją babcię? Za szczęście mojej rodziny? Za powodzenie egzaminu? Za moją dobrą pracę? TAK, Jezus umiera za to, ale przede wszystkim umiera za to, żebyśmy mogli być w naszym życiu stale z Bogiem.

-----------------------

Nagranie: O ofierze, która porusza emocje Boga

Zatem: "Cóż masz, czego byś nie otrzymał?" (1 Kor 4,7)

Jezus składając ofiarę złożył od razu najwyższą, jaką mógł - oddał swoje życie za nas żebyśmy mogli być w naszym życiu stale z Bogiem, mogli żyć jego życiem.

"Jezus usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał pieniądze do skarbony." (Por Mk 12, 41)

Zatem Bóg patrzy na ofiarę jaką my składamy i nie jest mu to obojętne.

Na co więc patrzy Bóg przy skarbonie i co wzbudza w Jego sercu takie emocje, że aż wzywa swoich uczniów i dzieli się z nimi tym uznaniem?

Otóż kobieta, która wrzuciła 2 pieniążki - czyli 1 grosz. Jezus zauważył, że mogła wrzucić tylko 1 pieniążek, ale ona wrzuciła 2 tzn. że dała z miłości do Boga serca więcej. Stała się więc taka jak Jezus - dała wszystko!

"Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg*." (2 Kor 9,7)

W swojej ofierze możemy więc doświadczyć tego, co przeżywał Jezus, co jest miłe Bogu = Ducha Świętego.

Jak się nie spóźnić na Mszę świętą?

Nagranie: Jak zrobić sobie czasoprzestrzeń do przygotowania się do eucharystii

Kilka wskazówek jak ogarnąć CZASOPRZESTRZEŃ:

Czas

  • Wybierać się na godzinę 10:45 a nie na 11:00
  • W tym celu trzeba:
    • Wstać o 15 minut wcześniej niż do tej pory, czyli przesuwamy budzik o 15 minut wcześniej niż jest nastawiony teraz.
    • Przekonać współmałżonka, który jest typem "Na ostatni moment", że to ma sens:
      • małżonek typu "zróbmy wszystko z zapasem" będzie się mniej denerwował i będzie większy spokój w domu
      • można też wyspowiadać się w spokoju przed Mszą, a nie w trakcie

Parkowanie

Aby uniknąć rozproszeń dzieci po drodze z parkingu do kościoła: przyjeżdżając można wysadzić dzieci i małżonka pod kościołem, a samemu odstawić auto na parking

Przywitanie na placu kościelnym

    • Żeby dzieci nie szalały w Kościele potem, to nie wchodzić z nimi od razu, ale pozwolić żeby pobyły jeszcze na placu kościelnym.
    • Tam zachodzi proces poznawania się dzieci między sobą oraz poznawania się rodziców między sobą. Aby ułatwić poznanie można zacząć: Skąd Państwo jesteście? Dlaczego przychodzicie do Jezuitów?

Przygotowanie się w rodzinie z dziećmi

Nagranie: Przygotowanie do liturgii słowa

Co Bóg mówi DO NAS - naszej rodziny - dziś?

W sobotę

  1. W sobotę zbieramy się wieczorem i czytamy czytania (albo tylko pierwsze czytanie i Ewangelię): mateusz.pl/czytania
  2. Prosimy Pana Boga żeby mówił do nas przez to Słowo, żeby nas oświecił przez Ducha Świętego, Np. Mdr 9, 9-11 Boże ześlij z nieba swą mądrość...
  3. Czytamy (np. można się podzielić czytaniami w rodzinie)
  4. Chwila ciszy
  5. Głowa rodziny pyta: To teraz podzielmy się, co to Słowo mówi do nas? Co w nas porusza? Do czego wzywa? Uwaga! Jeśli dopiero zaczynamy to można wspólnie poszukać związków pierwszego czytania z ewangelią.

W niedzielę:

  1. Idziemy na Mszę św. i słuchamy całego Słowa oraz słuchamy homilii.
  2. Rozmawiamy o tym Słowie z innymi, np. w kawiarence. O tym, co nas dziś w Słowie poruszyło.
  3. Wieczorem spotykamy się znów wspólnie i omawiamy: Co było dobrego w ciągu dnia? Jak Pan bóg do nas dzisiaj mówił - bezpośrednio i przez ludzi? Czy mówił to samo co w sobotę? Czy coś innego?
  4. Modlitwę kończymy dziękując Bogu za to dobro, które się wydarzyło! Np. Ps 118, Wysławiajcie Pana, bo jest dobry!

Jak można się zaangażować?

Nagranie: Zaangażowanie

  1. Synonimy słów ZAANGAŻOWANY

aktywny, czynny, dynamiczny, dziarski, ekspansywny, energiczny, fertyczny, kreatywny, niespokojny, obrotny, ofensywny, operatywny, pełen energii, pełen ikry, pełen inicjatywy, pełen temperamentu, pełen werwy, pełen wigoru, pełen zapału, pełen życia, pracowity jak wół, prężny, przedsiębiorczy, robotny, ruchliwy, sprężysty, twórczy, wypoczęty, pełen werwy, zajęty, zapracowany, żwawy, żywiołowy, żywotny, żywy, efektywny, mądry, mobilny, pomysłowy, produktywny, skuteczny, sprawny, sprytny, wydajny, zaradny, pełen krzepy, rzutki, pełen inwencji, cały w nerwach, podekscytowany, podniecony, poruszony, przejęty, rozemocjowany, rozhisteryzowany, rozwibrowany, skupiony, spięty, uważny, zaabsorbowany, zaaferowany, zainteresowany, zaintrygowany, zaniepokojony, zemocjowany, pochłonięty, rozgorączkowany, zaprzątnięty, ciekaw, ciekawy, wpatrzony, wsłuchany, zaciekawiony, zafrapowany, zapatrzony, zasłuchany, oddany całym sercem, zapalony, gorliwy, obowiązkowy, pilny, pracowity, rzetelny, solidny, staranny, sumienny, budujący, działający, innowacyjny, intelektualny, koncepcyjny, konstruktywny, kreacyjny, kreatorski, myślowy, obdarzony wyobraźnią, odkrywczy, oryginalny, poszukujący, pouczający, przemyślany, racjonalny, rzeczowy, trzeźwy, wynalazczy, z inicjatywą, angażujący się całym sercem, oddany, pogrążony, zatopiony, zatracony

2. Przez nie-anonimowość:

Anonimowy: bezimienny, bez imienia, bezosobowy, enigmatyczny, nieoosobowy, niepodpisany, nieujawniony, niewiadomy, nieznany, obcy, tajemniczy, niedookreślony, nieokreślony, niesprecyzowany, nieustalony, nieznajomy, impersonalny, nienazwany, niewiadomego pochodzenia

Nie-anonimowy czyli: znany, jawny, publiczny, osobowy, imienny

3. Np. Przez świadome i odważne, zaangażowane odpowiedzi - nie-anonimowość

    • K: Pan z Wami! My: I z duchem Twoim!

4. Przez wspólny śpiew

Uwaga! Aktualnie brakuje nam psalmistów, jeśli ktoś chce śpiewać psalmy, to proszę aby się zgłosił - zgłosiła do mnie :-)

Zasady porządkowe

Nagranie wstępu: Zasady porządkowe

  1. Uczymy dzieci, że to miejsce, to nie jest plac zabaw.
  2. Nie dajemy dzieciom jedzenia podczas Mszy. Jeśli chce się napić, to podajemy wodę. Najlepiej także na zewnątrz.
  3. Jeśli dziecko płacze - wyprowadzamy je na zewnątrz (przynajmniej do zamkniętego przedsionka), uspokajamy i wracamy. (Będzie włączony głośnik na zewnątrz, aby można było dalej uczestniczyć we Mszy św)
  4. Nie dajemy dzieciom zabawek, to odwraca uwagę dzieci od tego co się dzieje na ołtarzu i inicjuje inne dzieci do zabawy, a co za tym idzie odrywa ich rodziców od uczestnictwa w liturgii.
  5. Wyciszamy telefony

Jeśli ktoś ma jakieś propozycje, proszę o zgłoszenia do mnie.

Rok szkolny 2017-2018

Cel: Zwrócenie uwagi i przedstawienie znaczenia wybranych elementów liturgii

1. Zajawka. Liturgia:

  • wspólne dziękczynienie
  • na wzór "robót publicznych" na rzecz społeczności
  • kult wspólny Bogu
  • wielość zaangażowanych osób (Zadanie: policzyć ilu?)
  • wszyscy angażują się poprzez: własną modlitwę, odpowiedzi, śpiewy, modlitwy, posługi, wreszcie w zjednoczenie się z Bogiem w Komunii Św.

2. Dlaczego gromadzimy się w kościele? A nie na polanie w górach? Albo w lesie? Oczywiście można, ale to byłoby bardzo trudne co tydzień... Idziemy do budynku kościoła? czy do wspólnoty kościoła? Świętujemy rytuały czy jednoczymy się z Bogiem we wspólnocie?

Figury w kościele wskazują na to, kto jest tutaj obecny: kościół uwielbiony, kościół pielgrzymujący, aniołowie, Bóg w Eucharystii...

A po co jest kapłan? Bez kapłana nie ma Boga w Eucharystii....

3. Procesja z darami: spożywamy chleb, który jest konsekrowany podczas tej Mszy. Chleb niesiemy, bo on jest całym naszym życiem, kładziemy na ołtarzu i potem dokonuje się przemiana w Boga, i potem go przyjmujemy w Komunii, a potem uwielbiamy. W procesji niesiemy też ofiarę naszego życia (kasa), produkty, które potem możemy zjeść wspólnie w kawiarence: chleb, ciasto, kawa :-)

4. Przypomnijmy: jeśli ktoś chce, aby coś wyjaśnić co jest związane z liturgią proszę o karteczki z pytaniami, kwestiami zostawić w zakrystii.

Dziś trochę o świątyni, w której jesteśmy. Jesteśmy w domu Boga, w miejscu, gdzie fizycznie jest obecny Bóg w Ciele Swojego Syna - w Tabernakulum ((łac. tabernaculum: namiot).

Czy tylko tutaj przebywa Bóg?

Jezus mówi, że gdy my kochamy Go. to kochamy jednocześnie jego Ojca i obiecuje, że do takich, którzy oddają Bogu cześć w duchu i w prawdzie, czyli mają Go w swoich sercach, przychodzi On i Jego Ojciec, więc Bóg jest też obecny w każdym, kto go w duchu czci.

Dlatego też my wszyscy, którzy gromadzimy się tutaj czcić Boga jesteśmy miejscami Jego przebywania.

A czy Bóg może być zagniewany na tych, którzy przychodzą do tego domu i kogoś wręcz wyrzucić z tego miejsca?

Owszem, może, i o tym dziś będzie w ewangelii :-)

Poczytaj: J 2,13-22

5. Dziś trudne słowo: "uobecnienie" - Msza Św. nie jest zwykłą pamiątką, jest uobecnieniem wydarzeń zbawczych.

Co to znaczy? Czy to znaczy, że Chrystus cierpi za każdym razem jak sprawujemy Mszę Św? Nie, - Chrystus umarł raz i za każdym razem kiedy sprawujemy Mszę Św. jest to ta sama ofiara.

Dlatego jeśli ma Mszy św modlimy się w "Intencji" to Chrystus oddaje życie za tę intencję. On ją przedstawia Ojcu w Ogrojcu i widzi ją na Krzyżu. On daje nam się w Komunii Św i w ten sposób mówi "Jestem z Tobą w tej intencji".

I kolejne uobecnienie z dzisiejszej Ewangelii: (J 3, 14) Jezus powiedział do Nikodema: "Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne."

Kiedy my to wykonujemy podczas Mszy Św.? Kiedy Jezus jest wywyższany ponad wszystko?

Podczas doxologii (doxa – „chwała”, logos – „słowo”): „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego, wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków.” I następuje tutaj najbardziej uroczyste Amen. Amen. Amen.

6. Inny przykład uobecnienia, czyli tego, że nie tylko wspominamy wydarzenia zbawcze ale, że dzieją się one tu i teraz.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi takie słowa (J 12, 27 nn):

"Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!"

Gdzie to się uobecnia w liturgii Mszy Św.?

Po przygotowaniu darów ofiarnych kapłan mów w imieniu Chrystusa:

"Módlcie się, aby moją i waszą Ofiarę przyjął Bóg, Ojciec wszechmogący."

Na co wierni, wstając, odpowiadają: Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich na cześć i chwałę swojego imienia, a także na pożytek nasz i całego Kościoła świętego (OWMR 77 i 146)

Wtem rozległ się głos z nieba: "Już wsławiłem i jeszcze wsławię".

Stojący tłum to usłyszał i mówił: "Zagrzmiało!"

Inni mówili: "Anioł przemówił do Niego".

Gdzie to się uobecnia w liturgii Mszy Św.?

To się uobecnia w taki sposób, że do jednych dociera na razie tylko grzmot a do innych że dzieje się coś anielskiego, że w tym co się dzieje jest obecny Bóg.

Dalej w Ewangelii Jezus Mówi:

"Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie"

Gdzie to się uobecnia w liturgii Mszy Św.?

Właśnie teraz my wszyscy jesteśmy przy Jezusie przyciągnięci przez Niego.

7. Żyjemy w dziejach zbawienia, w których wszystko wokół nas jest już od 2000 lat ukształtowane wg prawdy o zmartwychwstaniu Jezusa. Jesteśmy przeniknięci tą prawdą więc jej w naszym codziennym życiu trudno nam jest ją dojrzeć, bo ona jest wszędzie - podobnie jak oddychamy powietrzem i nie zauważamy go, choć jest wszędzie.

Aby więc odczuć to, co się uobecnia w czasie Triduum, podejmujemy pewne działania, które dają nam poczucie wydarzeń zbawczych. Niejako wstrzymujemy oddech, aby poczuć bardziej nabranie powietrza.

- zakryty krzyż - żeby na nowo odkryć znak zbawienia zakryliśmy go w ubiegłą niedzielę a odkryjemy go uroczyście w Wielki piątek.

- fioletowy kolor szat, brak ozdób ołtarza, brak dywanów, brak kwiatów - w ten sposób dajemy sobie szansę na odczucie w niedzielę zmartwychwstania piękna świątyni, zapachu zmartwychwstania, odrodzenia

- brak śpiewów Alleluja, chwała na wysokości Bogu,. śpiewy traktujące o nawróceniu, częstsze rozważania męki Pańskiej a od Wielkiego czwartku brak instrumentów - to przygotowanie się do radosnego odśpiewania Alleluja w Wigilię Paschalną

- Biały strój w Wigilię Paschalną - żeby jeszcze bardziej wyrazić radość Paschalną wzorem zachęt o. Grzegorza zachęcam do ubrania się na biało na Wigilię Paschalną. To będzie wspaniały znak radości :-)

8. Alleluja! Chrystus zmartwychwstał prawdziwie! Alleluja!

Co to znaczy "Alleluja"? Sowo to pochodzi od hebrajskiego „hallelujah” co oznacza – „wychwalajcie Jahwe”! Po to żeśmy przez 40 dni wielkiego postu pozbawili się tego słowa z liturgii, alby ono teraz wybrzmiało radośnie i potężnie! Chwała Panu!

Nasze świętowanie zmartwychwstania obchodzimy przez kolejne 8 dni i ten okres nazywamy "Oktawą Zmartwychwstania" (łac. octavus – ósmy). Świętujemy od Niedzieli Zmartwychwstania do kolejnej niedzieli. Każdy dzień oktawy jest tym samym dniem. Dlatego w liturgii w modlitwie eucharystycznej kapłan wypowiada słowa: "z radością obchodzimy święty dzień, w którym zmartwychwstał nasz Pan - Jezus Chrystus". Nie wspominamy "przedwczorajszego dnia, w którym zmartwychwstał Pan" ale ten dzień zmartwychwstania, który jest "dziś".

Dlatego gromadzimy się w poniedziałek w Kościele, bo mamy dzień wolny od pracy, więc Kościół zaprasza nas na Eucharystię, ale jest to taki sam dzień jak każdy kolejny w oktawie. Jesteśmy zaproszeni w każdy dzień oktawy na wspólne świętowanie.

9. 2018-04-08 Alleluja! Dziś kończymy oktawę a przed nami jeszcze do Zesłania Ducha Świętego niecałe 50 dni radości Paschalnej!

Nie wszyscy wiedza, że w tym tygodniu nie było piątku! Była piękna pogoda i można było rozpocząć sezon glrillowy, bo piątek w Oktawie Wielkanocy nie jest piątkiem tylko niedzielą i nie obowiązuje post tylko świętujemy zmartwychwstanie Pana!

-------

Ołtarz - to przedmiot poświęcony wyłącznie jednej czynności. Został wybudowany do składania ofiary Eucharystycznej czyli składa się na nim ofiarę samego Chrystusa.

Ołtarz - to krzyż, na którym Chrystus oddał życie za nas. Dlatego na każdym ołtarzu lub przy nim jest krzyż.

Ołtarz jest konsekrowany - namaszczony olejami świętymi, w każdym ołtarzu są relikwie świętych. W naszych też są, ale nie znalazłem informacji o tym jakie to są konkretnie relikwie.

Ołtarz symbolizuje także Chrystusa. Chrystus jest więc i ołtarzem i ofiarą na nie j składaną.

Ołtarzowi składamy najwyższą cześć - kapłan całuje ołtarz na początku i na końcu liturgii - to bardzo intymny gest. Takim gestem obdarza się tylko najbliższe osoby.

Podczas liturgii oddajemy cześć ołtarzowi wykonując głęboki ukłon w jego kierunku. Gdy przechodzimy przez środek, wchodzimy do przestrzeni prezbiterium wykonując czytania lub psalm, po procesji z darami.

Ołtarz - centralny w świątyni jest jeden. Boczne ołtarze wzięły się stąd, że przed Soborem Watykańskim II od dawna nie było sprawowanych Mszy Św. koncelebrowanych - tzn. każdy kapłan sprawował Eucharystię sam przy 1 ołtarzu. One mogły trwać jednocześnie. ale każda była na oddzielnym ołtarzu. Dopiero Sobór przywrócił Msze św koncelebrowane i sprawowanie ich przodem do wiernych, który to ryt bardziej pokazuje wspólnotę Kościoła jako Communio (Komuniia, jedność, wspólnota).

Odsłuchaj: o oktawie i otarzu

10. Dziś o drugim stole: Stół Słowa Bożego, to miejsce z którego jest proklamowane Słowo Boże.

Proklamacja to:

- publiczne oświadczenie w sprawie wielkiej wagi;

- odezwa skierowana do społeczeństwa»

- Ogłoszenie czegoś, obwieszczenie, deklaracja.

- Uroczyste podanie do publicznej wiadomości czegoś bardzo ważnego.

- Uroczysta odezwa.

- Obwieszczenie uroczyste.

- Odezwa do narodu.

W Liturgii to głoszenie prawdy tego, co rzeczywiście jest.

Dziś w pierwszym czytaniu usłyszymy, jak Piotr proklamował.

Czytając te słowa z ambony - lektor głosi to samo Słowo Boże dziś do zebranej wspólnoty i do całego świata

Te słowa są podawane aby zebrani w nie uwierzyli i otwarli się na przychodzącego przez nie Boga.

Dlatego tak ważne jest aby proklamujący słowo miał osobistą relację do Boga oraz wiarę w to co proklamuje. Podobnie śpiewający psalm, który jest także Słowem, wyśpiewywał w ten sposób chwałę Bogu.

A my wszyscy powtarzając refren włożyli w ten śpiew także nasze dziękczynienie i miłość do Boga.

11. Dziś o księgę Słowa Bożego czyli lekcjonarzu i ewangeliarzu

Lekcjonarz wnosi się uroczyście wnosi się też uroczyście ewangeliarz ewangeliarz zawiera tylko Ewangelia lekcjonarz zawiera wszystkie czytania i psalmy czytania ze Starego Testamentu i Nowego Testamentu listy Dzieje Apostolskie Apokalipsa i i ewangelię

W powszednie dni czytane jest jedno czytanie z ze Starego Testamentu lub z Nowego Testamentu oraz psalm werset przed ewangelią i ewangelia

W uroczystości i święta czytane są dwa czytania psalm werset przed ewangelią i ewangelia

W okresie wielkanocnym pierwsze czytanie jest z Dziejów Apostolskich.

Drugie czytanie jest z Nowego Testamentu i albo w innym świetle ukazuje daną sprawę albo wprowadza jakąś nową myśl.

W niedzielę czytania są tak ułożone że pierwsze czytanie zawiera tekst ze Starego Testamentu który jest potem rozwijany w Ewangelii w której jest ukazana pełnia zamysłu Bożego w tej kwestii.

Dlatego przygotowując się do niedzieli warto w sobotę wieczorem przeczytać sobie całą rodziną pierwsze czytanie i ewangelia i poszukać związku jaki jest między pierwszym czytaniem a ewangelią aby w ten sposób wydobyć myśl Bożą na tę niedzielę.

12. Pocałunek pokoju

Gdy chrześcijaństwo się rodziło, to w kulturze śródziemnomorskiej pocałunek był, między innymi, znakiem pozdrowienia i czci. Znak ten wprowadzono do liturgii chrześcijańskiej jako symbol nadprzyrodzonej miłości, braterstwa, pokoju i wzajemnej zgody.

Przez chrzest bowiem człowiek wchodzi w braterstwo chrześcijańskie, w którym miłość jest podstawową zasadą. Dlatego we Mszy św. pocałunek był gestem przygotowawczym do Komunii świętej. Jedność z braćmi jest jednością Ciała Mistycznego Jezusa Chrystusa, którą to jedność koronuje Komunia święta.

W liturgii celebransi i diakoni całują ołtarz jako znak hołdu dla Chrystusa i Jego Ofiary krzyżowej 2 razy: na początku i na końcu liturgii.

Znakiem czci dla Chrystusa jest również ucałowanie księgi Ewangelii po jej ogłoszeniu.

Znakiem największej pokory i czci jest całowanie nóg w liturgii Wielkiego Czwartku.

Również w Wielki Piątek ma miejsce adoracja krzyża przez ucałowanie go w miejscach ran Chrystusa przez wszystkich obecnych w głębokim hołdzie wdzięczności.

Pocałunek pokoju ma miejsce także w czasie święceń diakonatu, prezbiteratu i sakry biskupiej (przyjmujący dane święcenia otrzymuje go od szafarza sakramentu święceń).

Gdzie my wierni świecy możemy podczas liturgii obdarować się pocałunkiem pokoju na znak naszej miłości i czci?

Ano po słowach: "przekażcie sobie znak pokoju". Szczególnie małżonkowie na znak miłości, może zwłaszcza wtedy gdy są pokłóceni, mogą w ten sposób wyrazić chęć pojednania. W ten sposób laska sakramentu małżeńskiego wprowadza w ich relację pokój i pojednanie.

Rodzice mogą też przekazać dzieciom pocałunek pokoju np. w czółko.

Pokój z wami!

Odsłuchaj: O pocałunku pokoju

13. Postawy liturgiczne

Postawy liturgiczne mają nam pomagać w przyjęciu bądź w wyrażeniu tego, co właśnie się dzieje w liturgii.

Podstawa stojąca.

Postawa stojąca jest zasadnicza postawą w liturgii. Wyraża ona:

- szacunek do Chrystusa w Kapłanie,

- naszą wolność i gotowość do działania, gdy przyjmujemy ją w czasie odpowiedzi na Słowo Boże

- włączenie się w modlitwy, szczególnie eucharystyczną, gdy obecny jest już na ołtarzu Chrystus w swoim ciele i krwi

- gotowość niesienia Boga innym podczas procesji Komunijnej, na błogosławieństwo i rozesłanie

- śpiewamy hymny i uwielbiamy Pana na początku Chwała na wysokości Bogu, Ciebie Boga wielbimy, czy uwielbiając Boga po Komunii Świętej

Postawa siedząca

Postawa siedząca ułatwia słuchanie i przyjmowanie treści. Ułatwia siebie. W tej podstawie

- słuchamy czytań,

- śpiewamy odpowiedzi do psalmów,

- słuchamy homilii

- słuchamy ogłoszeń

Postawa klęcząca

To podstawa adoracji, wyraża nasze oddanie się temu, przed którym klękamy. Przyjmujemy ją:

- przy wejściu do kościoła oddając się Bogu w tej przestrzeni i czasie

- podczas przeistoczenia,

- gdy ukazywane są postacie Eucharystyczne

- gdy adorujemy

- przed przyjęciem Komunii Św.

Jeśli chcesz uczestniczyć w naszej liturgii przyjdź do kościoła NSPJ w Opolu w niedzielę na 11:00 na Mszę Rodzinną.