Dzielenie się doświadczeniem od czasu poprzedniego spotkania

1. Czy i jak zmienił się mój stosunek do Chrystusa pod wpływem spotkania o Niepokalanej? Czy przez Maryję odnalazłem(-am) się pełniej w relacji do Chrystusa?

2. Jakie elementy zgodne i niezgodne z obrazem Maryi i jej roli w Bożym planie zbawienia dostrzegam w obserwowanym kulcie maryjnym?

3. Jakie trudności nasz katolicki kult maryjny może stwarzać innym braciom chrześcijanom? Jak możemy wyjść im naprzeciw?

Symbole

CEL - Kim jest Duch święty i co oznacza Życie w Duchu Świętym?

• Chodzi nam o przybliżenie Osoby Ducha Św., oraz Jego działania i roli w dziele zbawienia.
• Ukazanie relacji Ducha Św. do Chrystusa i Jego misji: Duch Św. jest Duchem Chrystusa.
• Ukazanie niewłaściwego rozumienia pojęcia: "życie w Duchu Św.", za które uważa się niekiedy:
  1. pewne przeżycia natury emocjonalnej, niezwykłe przejawy działania Ducha Św., jak mówienie czy śpiewanie językami, proroctwa, itp.
  2. manichejskie uznanie, że "życie w Duchu" to życie w wyzwoleniu się od przyjemności płynącej z doczesności, praktyk i przedmiotów przyziemnych, związanych z doczesnością a życie wzniosłymi ideałami ducha, uznaniem, ze wszystko co materialne jest złe, a dobre jest tylko to, co duchowe.
• Ukazanie pozytywnego rozumienia pojęcia "życia w Duchu św.":
  1. życie poddane kierownictwu Chrystusa oraz Jego słowa w wierze nadziei i miłości (cnoty teologiczne),
  2. naśladowanie Chrystusa-Sługi i odzwierciedlanie w swoim życiu Jego postaw, Jego drogi do Ojca, szczególnie poprzez uczestnictwo w Jego Krzyżu,
  3. pokora - wewnętrzne uznanie prawdy o sobie, o swojej grzeszności i niemożności czynienia dobra samemu z siebie (odrzucenie idei samozbawienia poprzez dobre uczynki)
  4. przy równoczesnym zaufaniu sprawiedliwości Chrystusa,
  5. wierze w odpuszczenie grzechów mocą Jego krwi oraz
  6. pełnieniu dobrych uczynków będących owocami Ducha Św. zdziałanych przez Niego przy naszej współpracy, które jest także Jego darem
• Ukazanie w jaki sposób chrześcijanin może stać się uczestnikiem takiego życia, w jaki sposób może zostać napełniony Duchem Świętym.

*) Możesz też posłuchać wstępów do kroku 3:

• nagranego na spotkaniu w msc 2018-12
• na YouTube: tutaj

Światło - Duch Święty i Jego Misja

1. Jak pogodzić wypowiedzi o Duchu Świętym w Jego relacji do Chrystusa:

• Duch Święty jest Duchem Jezusa. Jezus jest Nim napełniony, namaszczony, On Jezusem kieruje
• Jezus Chrystus ( = Namaszczony Duchem Świętym) posyła nam Ducha Świętego, aby On dopełnił w nas dzieła zbawienia?

W pierwszym punkcie jest mowa o Duchu Świętym w relacji do człowieczeństwa Jezusa, w drugim jest ukazana relacja Boskiej Osoby Chrystusa do Ducha Świętego.

2. Duch Święty jest Duchem Jezusa. Jezus jest Nim napełniony, namaszczony, On Jezusem kieruje:

• «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
• przebywał w Duchu [Świętym] na pustyni
• powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei
• Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie

3. Jezus Chrystus ( = Namaszczony Duchem Świętym) posyła nam Ducha Świętego, aby On dopełnił w nas dzieła zbawienia:

• Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze
• A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
• Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie
• Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was
• Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.
• A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»
• Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym
• gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi

4. Duch Św. jest Bogiem równym Ojcu i Synowi:

• Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
• Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.

5. Duch Święty jest Osobą:

• Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży.
• (ma wolę) Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.
• (miłuje) Proszę więc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga

6. Za pomocą jakich określeń ukazane jest w Piśmie świętym działanie Ducha Świętego w nas?

• Pocieszyciel (Paraklet oznacza nie tylko Pocieszyciela, ale Orędownika, Opiekuna, Obrońcę)
• Nauczyciel Prawdy
• chrzest Duchem Świętym
• otrzymacie Jego moc
• strumień wody żywej (życie)
• duch przybrania za synów
• zrozumienie spraw Bożych
• uznanie, że Jezus jest Panem
• różne charyzmaty
• miłość

Podsumowując działanie Ducha Świętego w nas, Duch Święty uzdalnia nas do zjednoczenia (communio) z Chrystusem, przez Chrystusa z Ojcem i z braćmi w Kościele.

ŻYCIE - Życie w Duchu Świętym

7. "Życie" i to życie obfite, pełne - to dar, który przyniósł nam Chrystus. Na udzielaniu tego życia polega zbawienie.

• Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi
• Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
• Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
• Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.
• to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
• Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?»

8. Pismo święte mówi o tym nowym i obfitym życiu, które przyniósł Chrystus, przede wszystkim to, że sprawcą tego życia jest Duch Święty. Życie = Życie w Duchu!

• Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
• Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.
• Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha. Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju. A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.

Czyli mamy na ziemi jednocześnie 2 życia w sobie:

• cielesne, które się skończy śmiercią (doczesność) i
• duchowe, które się nie skończy, ale będzie wieczne (królestwo Boże).

9. Jak możemy poznać, czy prowadzimy życie według Ducha i czy mieszka w nas Duch Boży?

• Już powyższy tekst z Listu do Rzymian przynosi nam zasadniczą odpowiedź, zwłaszcza w. 9b: „Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy", i w. 10: „Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka...”
• Święty Paweł używa zamiennie wyrażeń: „Duch Boży” - „Duch Chrystusowy”. Duch Święty jest Duchem Chrystusa, On nam udziela swego Ducha. Żyć w Duchu to znaczy żyć Duchem Chrystusa, czyli żyć tak jak On: myśleć jak On, pragnąć i dążyć do tego samego, co On, z Nim wypełniać plan Ojca, dla woli Ojca i z miłości ku Niemu wyniszczyć samego siebie.
  • Flp 2, 5-8 [5 To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. 6 On, istniejąc w postaci2 Bożej, nie skorzystał ze sposobności2, aby na równi2 być z Bogiem, 7 lecz ogołocił3 samego siebie, przyjąwszy postać sługi3, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, 8 uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej4.]
• Natomiast żyć według ciała znaczy żyć egoistycznie, według własnego planu, dla zaspokojenia własnych ambicji i pożądań (nie tylko cielesnych, ale w ogóle: ludzkich, naturalnych!).

11. Aby jeszcze lepiej zrozumieć, na czym polega życie w Duchu:

• Nowe życie w Duchu jest owocem śmierci zbawczej Chrystusa, który umarł za nas, gdyśmy byli grzesznikami. Na ten wielki dar darmo dany nie możemy zasłużyć przez nasze uczynki; nie możemy się chlubić przed Bogiem!
• Przez wiarę uzyskujemy przystęp „do tej łaski” - nowego życia w Duchu.
• Nowe życie, życie w Duchu to życie wiary, nadziei i miłości. Życie według tych trzech zrodzonych z Ducha uzdolnień i postaw (zwanych cnotami teologicznymi) prowadzi do zmiany hierarchii wartości w życiu i do coraz pełniejszego życia dla Chrystusa i z Chrystusem dla Ojca.

Modlitwa indywidualna

1. Duch Święty jest Duchem Jezusa. Jezus jest Nim napełniony, namaszczony, On Jezusem kieruje:

• Łk 3, 21-22 [21 Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo 22 i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».]
• Łk 4, 1 [1 Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu [Świętym] na pustyni]
• Łk 4,14 [14 Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy.]
• Łk 4,16-21 [16 Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. 17 Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: 18 8 Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, 19 abym obwoływał rok łaski od Pana. 20 Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. 21 Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».]

2. Jezus Chrystus ( = Namaszczony Duchem Świętym) posyła nam Ducha Świętego, aby On dopełnił w nas dzieła zbawienia:

• J 14, 16- 17 [16 Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela5 da wam, aby z wami był na zawsze - 17 Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.]
• J 14, 26 [26 A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy7 i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.]
• J 15, 26 [26 Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie5.]
• J 16, 7 [7 Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was1.]
• J 16, 13-15 [13 Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. 14 On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. 15 Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.]
• J 20, 21 -23 [21 A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». 22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!10 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»11.]
• Dz 1, 4-5 [4 A podczas wspólnego posiłku4 kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - 5 Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni5 Duchem Świętym».]
• Dz 1, 8 [8 ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami6 w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».]

3. Duch Św. jest Bogiem równym Ojcu i Synowi:

• Mt 28, 19 [19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody4, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.]
• 1 Kor 3, 16-17 [16 Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? 17 Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.]

4. Duch Święty jest Osobą:

• 1 Kor 2, 11 (ma intelekt) [11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży.]
• 1 Kor 12, 11 (ma wolę) [11 Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.]
• Rz 15, 30 (miłuje) [30 Proszę więc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga]

2. Określenia działania Ducha Świętego w nas:

• Pocieszyciel (Paraklet oznacza nie tylko Pocieszyciela, ale Orędownika, Opiekuna, Obrońcę)
  • J 14, 16 [16 Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela5 da wam, aby z wami był na zawsze]
• Nauczyciel Prawdy:
  • J 14, 17 [17 Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.]
  • J 14, 26 [26 A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy7 i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.]
  • J 15, 26 [26 Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie5.]
• chrzest Duchem Świętym:
  • Dz 1, 5 [5 Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni5 Duchem Świętym».]
• otrzymacie Jego moc:
  • Dz 1, 8 [8 ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami6 w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».]
• strumień wody żywej (życie):
  • J 7, 37-39 [37 9 W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! 38 Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». 39 A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był 10, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.]
• duch przybrania za synów:
  • Rz 8, 14-17 [14 Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. 15 Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» 16 Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi5. 17 Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.]
• zrozumienie spraw Bożych:
  • 1 Kor 2, 10 i n. [10 Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha7. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. 11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. 12 Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych. 13 A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha8. 14 Człowiek zmysłowy9 bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić. 15 Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony10. 16 Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać?11 My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.]
• uznanie, że Jezus jest Panem:
  • 1 Kor 12, 3 [3 Otóż zapewniam was, że nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówić: «Niech Jezus będzie przeklęty!». Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus»1.]
• różne charyzmaty:
  • 1 Kor 12, 4-11 [4 Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; 5 różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; 6 różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. 7 Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra. 8 Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości2 słowa, drugiemu umiejętność poznawania2 według tego samego Ducha, 9 innemu jeszcze dar wiary3 w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, 10 innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo4, innemu rozpoznawanie duchów4, innemu dar języków4 i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków4. 11 Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.]
• miłość:
  • Rz 5, 5 [5 3 A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.]

4. "Życie" i to życie obfite, pełne - to dar, który przyniósł nam Chrystus. Na udzielaniu tego życia polega zbawienie.

• J 1, 4 i 12-13 [4 W Nim było życie3, a życie było światłością3 ludzi], [12 Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi7, tym, którzy wierzą w imię Jego - 13 którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili8.]
• J 6, 48-51 [48 Jam jest chleb życia. 49 8 Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. 50 To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. 51 Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata».]
• J 3, 14-17 [14 A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni7, tak potrzeba, by wywyższono7 Syna Człowieczego, 15 aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne8. 16 Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. 17 Albowiem Bóg nie posłał9 swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.]
• J 10, 10b [Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.]
• J 14, 13b-14 [to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. 14 O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.]
• J 11, 25-26 [25 Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. 26 Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?»]

5. Pismo święte mówi o tym nowym i obfitym życiu, które przyniósł Chrystus, przede wszystkim to, że sprawcą tego życia jest Duch Święty. Życie = Życie w Duchu!

• J 3, 5-8 [5 Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego2. 6 To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. 7 Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie3 narodzić. 8 Wiatr4 wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».]
• J 7, 37-39 [37 9 W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! 38 Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». 39 A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był 10, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.]
• Rz 8, 1-11 [1 Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie1, nie ma już potępienia. 2 Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. 3 Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało2czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, 4 aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha3. 5 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. 6 Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju. 7 A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. 8 A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. 10 Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. 11 A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.]

6. Jak możemy poznać, czy prowadzimy życie według Ducha i czy mieszka w nas Duch Boży?

• Flp 2, 5-8 [5 To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. 6 On, istniejąc w postaci2 Bożej, nie skorzystał ze sposobności2, aby na równi2 być z Bogiem, 7 lecz ogołocił3 samego siebie, przyjąwszy postać sługi3, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, 8 uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej4.]

8. Aby jeszcze lepiej zrozumieć, na czym polega życie w Duchu:

• Rz 5, 1-11. [1 Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy1 pokój z Bogiem1przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 2 dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp2 do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. 3 Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, 4 a wytrwałość - wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś - nadzieję. 5 3 A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. 6 Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. 7 4 A [nawet] za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. 8 Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. 9 Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. 10 Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. 11 I nie tylko to - ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.]

Analiza tekstu pokazuje nam:

• Nowe życie w Duchu jest owocem śmierci zbawczej Chrystusa, który umarł za nas, gdyśmy byli grzesznikami. Na ten wielki dar darmo dany nie możemy zasłużyć przez nasze uczynki; nie możemy się chlubić przed Bogiem!
• Przez wiarę uzyskujemy przystęp „do tej łaski” - nowego życia w Duchu.
• Nowe życie, życie w Duchu to życie wiary, nadziei i miłości. Zycie według tych trzech zrodzonych z Ducha uzdolnień i postaw (zwanych cnotami teologicznymi) prowadzi do zmiany hierarchii wartości w życiu i do coraz pełniejszego życia dla Chrystusa i z Chrystusem dla Ojca.

Rozmowa w grupie

1. Wymieńmy kilka pojęć streszczających działanie Ducha Świętego w nas. (Miłość (agape), jedność, zjednoczenie, życie, wiara, miłość, wspólnota communio...)

2. Porównajmy działanie Ducha Świętego w człowieczeństwie Chrystusa i w nas. (Chrystus daje nam udział w swoim namaszczeniu Duchem Świętym, tak iż mając Jego Ducha, stajemy się do Niego podobni, przyjmujemy Jego postawę wobec Ojca.)

3. Spróbujmy wyjaśnić, dlaczego mówiąc o działaniu Ducha Świętego w nas Pismo święte używa takich obrazów, jak: namaszczenie, wylanie, rozlanie, tryskanie źródła wody żywej, zstąpienie, napełnienie?

4. Czy nasze życie jest życiem w Duchu? Czy jest to życie pełne, dynamiczne, przesiąknięte radością i zapałem? Co możemy zrobić, aby otrzymać to życie albo je pomnożyć, ożywić, rozwinąć?

• Odpowiedź negatywna: to życie nie będzie tylko owocem wysiłku naszej woli ani nie wysłużymy go tylko określoną ilością dobrych uczynków. Ale jest ono darem, gdy umiemy przyjmować zbawczą wolę Boga także w tym, co nazywamy niepowodzeniem, oraz gdy zachowujemy ufność mimo upadków i tym więcej czynimy miłosierdzie, im bardziej pragniemy miłosierdzia dostąpić.
• Odpowiedź pozytywna: musimy uwierzyć obietnicy Bożej w Chrystusie!
  • J 7, 37-38 [37 9 W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! 38 Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». 39 A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był 10, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.]

5. Chrystus mówi o dwóch warunkach, które trzeba spełnić, aby „strumienie wody żywej” wypłynęły z naszego wnętrza przez otrzymanie Ducha: trzeba pragnąć i wierzyć! Z pragnieniem i wiarą przyjść do Chrystusa. Wyrazem pragnienia i wiary jest modlitwa, a więc przyjść do Chrystusa z pragnieniem i wiarą, to znaczy modlić się.

• Praktycznie: czytając Pismo święte poznawać obietnice Boże, odpowiadać na nie wiarą i modlitwą. Obietnica: J 14, 13-14 [13 A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. 14 O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.]
• Wiara w obietnice Chrystusa i modlitwa to początek życia w Duchu. Potem jednak potrzebny jest wysiłek takiego postępowania, aby okazać Bogu swoją wdzięczność i miłość i podobać się Jemu:
  • J 14, 15. 21. 23-24 [15 Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.] [21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».] [23 W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. 24 Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.]

6. Żyć w Duchu znaczy w Duchu miłować Chrystusa i naśladować Go:

• J 13, 34-35 [34 Przykazanie nowe11 daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. 35 Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».]

7. Jak możemy poznać, czy prowadzimy życie według Ducha i czy mieszka w nas Duch Boży?

• Porozmawiajmy o tym, czy żyjemy wg Ducha? Czy Duch Boży w nas mieszka? Co o tym w naszym życiu świadczy?

Świadectwa

Jeśli chcesz się czymś podzielić - ... ? Napisz

Materiały dodatkowe

• Soborowa Konstytucji dogmatycznej o Kościele (KK) rozdział V: „O powszechnym powołaniu do świętości w Kościele"
• Pogłębienie tematu 7 Darów Ducha Świętego (Na podstawie tych treści można przygotować się do sakramentu bierzmowania bądź odnowić w sobie jego moc)